Widok fragmentu ul. J.Piłsudskiego w kierunku I Aleii NMP
Perspektywiczny widok początkowego fragmentu ulicy Dojazd (obecnie J. Piłsudskiego). w kierunku Al. NMP (I Aleii, nie jak wskazuje nadruk na widokówce - III Alei. W zamknięciu perspektywy widoczny Dom Frankiego
źródło: Z. Biernacki "Częstochowa na dawnej pocztówce"
Widok fragmentu ul. J. Piłsudskiego w kierunku I Aleii NMP
fot: czestochowa.czest.pl
Dom Frankiego (Frankego) - okazała kamienica pod nr 14 w I Alei, na rogu z ul. Wilsona. Pierwotnie w tym miejscu stał dworek z pierwszej połowy XIX wieku z istniejącą do dziś parterową oficyną wschodnią z 1865 roku. Dworek ten należał do Augusta Szlachera. W oficynie czynny był wówczas zajazd z restauracją Głuchowskiego, w przyległym ogrodzie znajdowała się natomiast restauracja letnia "Tivoli" z muszlą koncertową. Od frontu mieściła się najstarsza w Częstochowie księgarnia Świeckiego, apteka oraz sklepy z futrami i towarami kolonialnymi. W 1895 roku posesja ta została wykupiona przez Adolfa Frankego - wnuka A. Szlachera od jego córki Wandy Kreczmerowej. Franke był wówczas dyrektorem przędzalni i fabryki włókienniczej "Brass i Synowie". Z jego inicjatywy istniejący dworek prawie całkowicie rozebrano i na jego miejscu w ybudowano w latach 1901 - 1903 według projektu austriackiego architekta Brygiera obecną kamienicę. Później dobudowano nad oficyną wschodnią piętro i połączono z kamienicą. W takim układzie budynków w latach międzywojennych mieścił się hotel "Victoria" i był to jeden z najmodniejszych wtedy lokali w Częstochowie. W czasie II wojny światowej kamienica graniczyła z gettem żydowskim, zdewastowana została przez Niemców, którzy umieścili tu żydowskie warsztaty rzemieślnicze. Natomiast po likwidacji getta, w kamienicy usytuowano niemiecki szpital i hotel wojskowy. Po zakończeniu wojny w części pomieszczeń mieściło się Liceum Technik Plastycznych, później internat szkolny. W latach 60-tych niewłaściwie przeprowadzony remont oraz dalsza dewastacja budynku doprowadził do klasycyzującego wyglądu budynku z nowymi mansardami i balustradami balkonów. Mansardowy dach posiada kopułę na narożniku zwieńczoną latarnią z żelazną iglicą oraz ażurową chorągiewką z inicjałami pierwszego właściciela A.F. (Adolfa Franke). Te same inicjały widnieją na zakratowanych przezroczach drzwi sieni od Alei NMP. Zachowały się również ciekawe klatki schodowe marmurowymi stopniami. W niektórych mieszkaniach zachowane zostały piece kaflowe z motywami figuralnymi. Obecnie część parterowa przeznaczona jest na działalność usługowo-handlową.